Shakespeare - Sonnet 71

no longer mourn for me when i am dead

then you shall hear the surly sullen bell
give warning to the world that i am fled
from this vile world, with vilest worms to dwell:
nay, if you read this line, remember not
the hand that writ it; for i love you so
that i in your sweet thoughts would be forgot
if thinking on me then should make you woe.
o, if, i say, you look upon this verse
when i perhaps compounded am with clay,
do not so much as my poor name rehearse.
but let your love even with my life decay,
lest the wise world should look into your moan
and mock you with me after i am gone.

---

yas mas tutma sevgilim, öldüğüm zaman.
toprakta böceklere güldüğüm zaman
duyurunca, paslı sesiyle, ölüp gittiğimi, bir çan..
yas mas tutma sevgilim öldüğüm zaman.
çürüyen gövdem gibi, yitip gitsin aşkın da..
ne bir mektup kalsın bizden, ne bir söz, ne bir eşya..
unut gitsin adımı, arkamdan da ağlama
gözyaşınla da eğlenir, onu da alıp satar bu dünya..

Can Yücel